بعضی از گیاهان با ساقه زیرزمینی زیاد می شوند.ساقه های زیرزمینی کلروفیل ندارند و دارای برگ های قهوه ای رنگ فلس مانند هستند.روی ساقه های زیر زمینی ، جوانه هایی وجود دارد که اگر رشد کند ، ساقه های هوایی جدیدی تولید می شود.

این ساقه ها برحسب ساختارو ویژگی هایشان به چهار دسته تقسیم می شوند :1. ریزوم 2. غده3. بُنه 4. پیاز

ریزوم ها تقریباً به طور افقی در زمین قرار داده می شوند و دارای جوانه های انتهایی هستند که هر ساله ساقه های هوایی را به وجود می آورد.در فصل پاییز ، این ساقه خشک می شود و سال بعد جوانه دیگری رشد می کند و ساقه هوایی جدیدی را به وجود می آورد.مثل مُهر سلیمان و مَرغ

غده به منزله ی انتهای یک ساقه است که اندوخته غذایی دارد.جوانه انتهایی و جوانه های جانبی روی غده را چشم می گویند.مثل : سیب زمینی

پیاز دارای ساقه کُپه ای و حامل فلس هایی است که پر از اندوخته غذایی اند.مثل پیاز خوراکی ، سنبل ، لاله و زنبق

بُنه نسبت به پیاز ، ساقه بزرگتری دارد اما فاقد فلس های متعدد است و به صورت افراشته در زمین قرار می گیرد.مثل زعفران

و گلایُل